ارز دیجیتال ،نوعی ارز است که تنها به شکل دیجیتال وجود دارد.

• از ارز دیجیتال می توان برای خریدهای آنلاین بدون پرداخت واسطه ، مانند بانک استفاده کرد. یا به عنوان سرمایه گذاری.

در صورت خرید و فروش سکه ، توجه به قوانین مالیاتی ارزهای دیجیتال بسیار مهم است.

ارز دیجیتال به عنوان یک دارایی سرمایه ای مانند سهام به جای پول نقد تلقی می شود.

این بدان معناست که اگر ارز دیجیتال را با سود می فروشید . باید مالیات بر سود سرمایه بپردازید.

این امر حتی اگر از ارز دیجیتال خود برای پرداخت هزینه خرید استفاده می کنید ، صادق است.

اگر ارزش بیشتری نسبت به آن دریافت کنید ، مالیات این تفاوت را مدیون خواهید بود.

شما می توانید ارزهای دیجیتال را از طریق مبادلات رمزنگاری مانند Coinbase ، Kraken یا Gemini خریداری کنید.

علاوه بر این ، برخی از کارگزاری ها ، مانند WeBull و Robinhood ، به مشتریان اجازه خرید ارزهای دیجیتال را نیز می دهند.

در حالی که می‌توانید روی ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنید، اما آنها با سرمایه‌گذاری‌های سنتی مانند سهام تفاوت زیادی دارند.
وقتی سهام می‌خرید، در حال خرید سهمی از مالکیت یک شرکت هستید، به این معنی که شما حق دارید کارهایی مانند رأی دادن به جهت شرکت انجام دهید.
اگر آن شرکت ورشکست شود، ممکن است پس از پرداخت بستانکاران آن از دارایی های منحل شده، غرامتی نیز دریافت کنید.

خرید ارز دیجیتال به شما مالکیت چیزی جز خود توکن نمی دهد. این بیشتر شبیه تبادل یک نوع ارز با شکل دیگر است. اگر کریپتو ارزش خود را از دست بدهد، بعد از این واقعیت چیزی دریافت نخواهید کرد.

چندین تفاوت کلیدی دیگر وجود دارد که باید در نظر داشت:

ساعات معاملات: معاملات سهام فقط در ساعات بورس اوراق بهادار انجام می شود، معمولاً از 9:30 صبح تا 4:30 بعد از ظهر به وقت شرقی، از دوشنبه تا جمعه. بازارهای ارزهای دیجیتال هرگز بسته نمی شوند، بنابراین می توانید 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته معامله کنید.
مقررات: سهام محصولات مالی تنظیم‌شده هستند، به این معنی که یک نهاد حاکم اعتبار آنها را تأیید می‌کند و امور مالی آن‌ها موضوعاتی است که سابقه عمومی دارند. در مقابل، ارزهای رمزپایه ابزارهای سرمایه گذاری تنظیم شده نیستند، بنابراین ممکن است از پویایی درونی رمزارز خود یا توسعه دهندگانی که روی آن کار می کنند آگاه نباشید.
نوسانات: هم سهام و هم ارزهای دیجیتال ریسک دارند. پولی که سرمایه گذاری می کنید می تواند ارزش خود را از دست بدهد. با این حال، سهام به طور مستقیم با شرکت ها مرتبط است و به طور کلی بر اساس عملکرد آن شرکت ها افزایش و کاهش می یابد. قیمت ارزهای رمزپایه بیشتر حدس و گمان است – هنوز هیچ کس از ارزش آنها مطمئن نیست. این باعث می شود که آنها بسیار فرار و تحت تأثیر چیزی به کوچکی توییت یک سلبریتی قرار گیرند.

با توجه به هزاران ارز رمزنگاری شده موجود (و نوسانات زیاد مرتبط با اکثر آنها)، قابل درک است که ممکن است بخواهید رویکردی متنوع برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال داشته باشید تا ریسک از دست دادن پول را به حداقل برسانید.

اگرچه صندوق‌های قابل معامله در مبادلات (ETF) وجود دارند که در معاملات آتی بیت‌کوین معامله می‌کنند، اما به دلیل موانع نظارتی، در حال حاضر هیچ صندوقی وجود ندارد که مستقیماً بیت‌کوین یا سایر ارزهای دیجیتال را معامله کند. در ژوئن 2023، بلک راک یک ETF معامله بیت کوین را پیشنهاد کرد، اما این هنوز تاییدیه نظارتی را دریافت نکرده است.

وقتی برای اولین بار به رمز ارز فکر می کنیم، معمولاً به بیت کوین فکر می کنیم. به این دلیل که بیت کوین بیش از 45 درصد از کل بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می دهد. بنابراین وقتی در مورد هر رمز ارز خارج از بیت کوین صحبت می کنیم، همه آن رمزارزها آلت کوین در نظر گرفته می شوند.

به عنوان مثال، اتریوم به عنوان محبوب ترین آلتکوین در نظر گرفته می شود.

بخشی از چیزی که بیت کوین را بسیار ارزشمند می کند، کمیاب بودن آن است. حداکثر عرضه بیت کوین به ۲۱ میلیون سکه محدود شده است. در حال حاضر 19 میلیون سکه در گردش است.

برای ایجاد عرضه، بیت کوین به ماینرهای رمزارز با مقدار بیت کوین تعیین شده پاداش می دهد. (به طور دقیق، 6.25 BTC زمانی صادر می شود که یک ماینر با موفقیت یک بلوک را استخراج کرده باشد.). برای کنترل این فرآیند، جوایزی که برای استخراج بیت کوین داده می شود تقریباً هر چهار سال یکبار به نصف کاهش می یابد.

در حالی که فرض اولیه ارزهای دیجیتال رفع مشکلات مربوط به ارزهای سنتی بود، اکنون به لطف ایجاد بلاک چین، مجموعه‌ای از ارزهای رمزپایه کاربردی وجود دارند که به وجود آمده‌اند.