استیکینگ NFT چیست؟ به چه معناست و آیا با اجاره NFT تفاوت دارد؟
استیکینگ NFT چیست؟ درست زمانی که مردم شروع به درک وام دهی دیفای کرده‌اند، دنیای ارزهای دیجیتال شاهد رونق جایگزین دیگری برای وام‌دهی کریپتو است. برخلاف وام‌دهی DeFi، که از طریق آن افراد می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را وام دهند یا به اشتراک بگذارند، سرمایه‌گذاران اکنون می‌توانند NFTهای خود را برای مشوق‌ها به اشتراک بگذارند.
اما استیکینگ NFT چیست؟ دقیقاً به چه معناست؟ چگونه کار می کند؟ و چه تفاوتی با اجاره NFT دارد؟ برای شروع، بیایید نحوه تعریف استیکینگ NFT را توضیح دهیم.
استیکینگ NFT چیست؟
همانطور که از نام آن پیداست، استیکینگ NFT به فرآیندی اشاره دارد که در آن یک سرمایه‌گذار توکن(های) غیرقابل تعویض خود (که معمولاً به عنوان NFT شناخته می‌شود) را در یک پلتفرم اختصاصی در ازای مشوق‌ها و سایر مزایای منحصربفرد قفل می‌کند.
اساساً، استیکینگ NFT به همان شیوه‌ای عمل می‌کند که استیکینگ DeFi عمل می‌کند.
البته با این تفاوت که NFTها به جای ارزهای دیجیتال قرار می‌گیرند. جدای از آن، سهامداران NFT می توانند از بازده درآمد غیرفعال برخوردار شوند. و در عین حال مالکیت کامل دارایی های خود را حفظ کنند.
با در نظر گرفتن اینکه سهامداری NFT اساساً همان سهامداری DeFi است، همچنین از همان مفهوم کشاورزی بازدهی استفاده می کند که در اکثر پروتکل های وام دهی DeFi استفاده می شود.
وقتی سرمایه‌گذار یک NFT را در یک پروتکل مشخص قفل می‌کند، می‌تواند انتظار دریافت مشوق‌هایی بر اساس بازده درصدی سالانه (APY) را در کنار سایر عوامل تعیین‌کننده از جمله مدت زمان استیکینگ، و واحد یا مقدار NFT که در یک زمان به اشتراک گذاشته می‌شود، دریافت کند. با این اوصاف، استیکینگ NFT در تلاش برای حل چه مشکلی است؟
دلیل نیاز به استیکینگ NFT چیست؟
تا زمانی که NFT ها وجود دارند، با مشکل اصلی ذاتی عدم نقدینگی مواجه بوده اند. این را می توان به عوامل بسیاری نسبت داد، یکی از آنها شامل این واقعیت است که اکثر NFT ها ارزش ذاتی ندارند و این امر باعث می شود که ارزش بازار مشخصی به آنها نسبت داده شود.
در نتیجه، پس از به دست آوردن NFT، اکثر سرمایه‌گذاران با گزینه‌های کمی باقی می‌مانند و جذاب‌ترین آنها اغلب فروش فوری در حالی است که تقاضا هنوز بالاست، مبادا تقاضا برای آن تمام شود و ارزش آن کاهش چشمگیری پیدا کند. ماهیت این بازار منجر به این می‌شود که بسیاری از سرمایه‌گذاران سرمایه‌گذاری در پروژه‌های NFT را که بسیار منحصربه‌فرد نیستند، دشوار بدانند.
بنابراین راه‌حل‌های سهامداری NFT برای مقابله با این موضوع معرفی شدند و شکاف بین مالکیت NFT و جلوگیری از نقدینگی را پر کردند. از طریق چنین پروتکل‌های سهامداری NFT، سرمایه‌گذاران می‌توانند NFTهای خود را به اشتراک بگذارند و درآمد غیرفعالی کسب کنند و در عین حال مالکیت دارایی‌های سهام خود را حفظ کنند.
در حالی که این رویکرد خاص هنوز نسبتاً جدید است، همه پروتکل‌های سهامداری NFT هنوز راه‌حل عالی را پیدا نکرده‌اند. مانع اصلی در دشواری تعیین ارزش NFT باقی می‌ماند، زیرا مالکیت اغلب به یک شخص منتسب می‌شود، که به خودی خود تا حدی به دلیل ماهیت غیر نقدی آن مقصر است.
راه دیگر برای پرداختن به نقدینگی NFT، ارائه مالکیت کسری بر اقلام NFT بوده است، به این معنا که گروهی از افراد را گرد هم می‌آورند تا یک NFT واحد بخرند، مشابه خرید شریکی سهام .
به این ترتیب، NFT ها سازگارتر هستند، زیرا ارزش آنها توسط بیش از یک نفر تعیین می شود. بنابراین، تفاوت استیکینگ و اجاره NFT در چیست؟
تفاوت بین اجاره و استیکینگ NFT چیست؟
استیکینگ و اجاره دو کلمه متمایز از نظر گرامری هستند. که اولی به معنای “حمایت” است. و دومی به عنوان “قرض گرفتن” تعریف می شود.
با این حال، از نظر کریپتو، این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می شوند.
اساساً، مفهوم اساسی برای استقرار و اجاره NFT یکسان است، از این رو، حتی زمانی که در اکثر پروتکل ها به طور متفاوت استفاده می شود، در نهایت هدف آنها دستیابی به یک نتیجه است. پس NFT staking چگونه کار می کند؟
استیکینگ NFT چگونه کار می کند؟
برای درک نحوه عملکرد استکینگ NFT، ابتدا باید دانش اولیه ای در مورد نحوه عملکرد و مفاهیم کلیِ استکینگ DeFi داشته باشید.
سهامداری DeFi را می توان در دو زمینه اصلی تعریف کرد، اولین مورد قفل کردن دارایی های رمزنگاری در تلاش برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنجی در بلاک چین لایه 1 یا پروتکل DeFi است.
از طرف دیگر، دومین و مرتبط‌تر برای این مقاله، فرآیند قفل کردن دارایی‌های رمزنگاری شده در یک پروتکل DeFi خودکار مبتنی بر قرارداد هوشمند با هدف نهایی کسب مشوق‌ها در پایان دوره تعیین‌شده است.
اغلب، وضعیت دوم، همانطور که در بالا توضیح داده شد، به عنوان «کشاورزی بازده» یا ‘yield farming’ توصیف می‌شود که در آن سرمایه‌گذاران دارایی‌های کریپتو را بین چندین پلتفرم سهامداری DeFi جابه‌جا می‌کنند تا بازدهی خود را به حداکثر برسانند.
از نظر فنی، این شبیه به وام دادن دارایی‌ها، کسب APY و سایر امتیازات تعیین شده در قرارداد هوشمند، قبل از به دست آوردن مجدد ارزهای دیجیتالِ قفل شده در پایان دوره است.
قابل ذکر است، پروتکل DeFi توانایی اجماع مکانیسم اثبات سهام (PoS) و اتوماسیون قراردادهای هوشمند را ترکیب می کند تا اطمینان حاصل شود که سرمایه گذاران بر اساس آن پاداش می گیرند.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که شرط بندی DeFi می تواند شامل قفل کردن توکن های قابل تعویض (ارزهای دیجیتال) یا غیرقابل تعویض (NFT) باشد. از این رو، فرآیند اساسی استیکینگ هر دو کلاس دارایی عملاً یکسان است.
به عنوان مثال، مانند کشاورزی بازده، شرط بندی NFT نیز به مکانیسم اثبات سهام (POS) برای پاداش دادن به شرکت کنندگان (یعنی سهامداران یا استیک کنندگان) متکی است.
به طور مشابه، برای به اشتراک گذاشتن یک NFT، یک سرمایه‌گذار ابتدا باید یک کیف پول ارز دیجیتال سازگار با استاندارد توکن NFT داشته باشد – ERC-721 یا چیزی مشابه را در نظر بگیرید. با این اوصاف، چه زمانی شرط بندی NFT قابل اجرا است؟
چه زمانی استیکینگ NFT قابل اجرا است؟
همانطور که قبلا ذکر شد، استیکینگ NFT سعی می کند مشکل عدم نقدینگی را در بازارها یا پلتفرم های مختلف که در آن NFT ها مورد تقاضا هستند، حل کند.
در نهایت، استیکینگ NFT بازاری را ایجاد می کند که در آن صاحبان NFT می توانند NFT های خود را در ازای مشوق ها “رهن” کنند.
از نظر DeFi، سرمایه‌گذاران می‌توانند NFT خود را به عنوان وثیقه برای دسترسی به وام‌های رمزنگاری به اشتراک بگذارند.
به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند با سرمایه‌گذاری دارایی از مجموعه NFT محبوبی مانند «CryptoPunks»، در ازای آن، ارز دیجیتال ترجیحی خود را دریافت کند، البته بر اساس نسبت توافق شده وام به ارزش (LTV) که اغلب توسط وام‌گیرنده تعیین می‌شود. یا پروتکل بر حسب مورد.
به عنوان مثال، فرض کنید یک وام گیرنده نرخ LTV 80 درصدی را برای وام ارائه می دهد – اگر شخصی یک CryptoPunk به ارزش 500,000 دلار را به اشتراک بگذارد، پرداخت وام برای دارایی وثیقه شده 400,000 دلار خواهد بود.
LTV ها بسته به پلتفرم فردی و جایگاهی به طور یکسان در سراسر صفحه متفاوت هستند، بنابراین مهم است که این را در نظر داشته باشید.
استیکینگ NFT در صنعت بازی نیز قابل استفاده است. و می‌تواند به گیمرها این امکان را بدهد که برای دسترسی به موارد NFT درون بازی، مانند سلاح‌ها یا مصنوعات ویژه‌ای که برای باز کردن نشانی که همیشه می‌خواستند، هزینه کمی بپردازند.
اغلب هزینه خرید این اقلام می تواند بسیار بالا باشد و با توجه به اینکه ممکن است فقط برای یک مرحله از بازی لازم باشد، ایده آل است که بتوانید آنها را برای کسری از ارزش واقعی آنها اجاره کنید.
پروتکل IQ نمونه بارز این مورد است. این مفهومی است که «اجاره NFT» نامیده می‌شود به گیمرها اجازه می‌دهد دارایی‌های خود را برای اجاره آیتم‌های درون بازی به اشتراک یا استیک بگذارند.
یکی دیگر از رویکردهای سهامداری NFT در کریپتوکیت‌ها دیده می‌شود که می‌توانند در ازای باز کردن قفل ویژگی‌ها و نژادهای کمیاب به آنها قرض داده شوند.
اساساً، با استفاده از فرآیند اجاره NFT، بازیکنان و پرورش دهندگان می توانند به طور موقت به یک cryptokitty مورد نظر دسترسی پیدا کرده و اقدام به پرورش گربه مبتنی بر NFT خود کنند.
چیزی که در این مورد منحصر به فرد است، این است که صاحبان NFT از جریان های درآمدی جدید و غیرفعال لذت می برند. در حالی که وام گیرندگان، در طرف دیگر فرآیند، می توانند قفل دارایی های جدید را باز کنند، مورد استفاده قرار دهند.
در نهایت، در حالی که استیکینگ NFT هنوز در مراحل اولیه خود است و هنوز به طور کامل بهینه نشده است، به عنوان یک دروازه اصلی بین NFT ها و اقتصاد گسترده تر DeFi عمل می کند.
مهمتر از آن، با حصول اطمینان از قابل نقد ماندن NFTها، استیکینگ NFT همچنان جایگاه خود را در بازار DeFi پیدا خواهد کرد، حداقل تا زمانی که NFTها در معادله باقی می مانند.
منبع : DailyCoin
